Met de fontein van Mark Manders in de rug en naast de snoepwinkel Scheltema stap ik de schoenwinkel Betsy Palmer aan het Rokin binnen. Het is eind 2018 en Betsy gaat stoppen met haar twee winkels. Een aan het Rokin in Amsterdam en de ander aan de Witte de Withstraat in Rotterdam. Vandaag zijn we bezig met het ontwerp van de 10 meter lange bar die na renovatie en transformatie van de Witte de Withstraat in de toekomstige chocolaterie Florentina zal komen te staan. We vertrekken direct en ik word meegenomen naar het SOHO House, daar moet ik mij laten inspireren door de bar die ze daar onlangs hebben gebouwd. In het Bungehuis word ik inderdaad enthousiast. Niet van de bar, maar van de hal als ik sta te wachten op de lift, van het trappenhuis als ik loop naar de wc, van de rooftopbar als ik zit op een stoel tussen de daken. Wat een mooi gerestaureerd gebouw. Een prachtig pand uit 1934 in de stijl van het functionalisme van de architecten van Gendt en Klok. De bar blijft niet in mijn verbeelding hangen en foto's mag je binnen niet maken.
In eerste instantie gaat het alleen om het maken van de bar en enkele meubelen, maar uiteindelijk wordt het een totale renovatie en transformatie van Betsy Palmer naar Florentina. Een uitdagend project, met een leuk team vakmensen op een dynamische plek tegenover de "In the future everybody will famous for 15 minutes" van Andy Warhol aan de Witte de Withstraat.
Hard werken en het lukt, net voor de Pasen staat Florentina zelf haar eerste chocola te maken. De winkel gaat open. Tegelijk neem ik het besluit niet meer als aannemer aan de slag te gaan. Het project was interessant en er was een leuke samenwerking, maar gek genoeg lijkt het teveel op mijn oude baan als Gezinsvoogd en Jeugdreclasseerder: bellen, afstemmen, mailen, motiveren, app-n, controleren enzovoort. Na 12 jaar in de hulpverlening te hebben gewerkt ben ik in 2016 als zelfstandig ondernemer begonnen met Buro in hout. Ik had een sterke drang om te bouwen en te creëren. Ik zocht ruimte en vrijheid om de ideeën en beelden die ik meedraag om te zetten in materiaal. Als zzp-er ging ik aan de slag als timmerman bij twee bevriende aannemers. Hieruit voort kwamen al snel eigen timmerklussen en meubelopdrachten. Aanpakken, veel leren en vaardigheden ontwikkelen. Dit sloot aan bij mijn jeugd, waar ik ben opgegroeid met een hamer in mijn hand en een oog voor detail en context. De eerste drie jaar werkte ik met plezier als timmerman, maar creativiteit heeft tijd, ruimte en luwte nodig. En in de bouw zijn deze zeer schaars. Door mijn keuze maakte ik ruimte om mij verder te ontwikkelen als meubelmaker en ontwerper en kon ik als kunstenaar mijn eigen beeldende stem ontwikkelen. Eén van de meest 'eigen' stemmen in de hedendaagse kunst zie ik bij Mark Manders. Hij is al jaren aan het werk aan zijn 'zelfportret als gebouw' een geheel op zichzelf staand oeuvre, zie korte docu. Eind 2018, onderweg naar Betsy Palmer, kwam ik aan het Rokin uit de metro omhoog en zag ik voor het eerst zijn werk.
Foto van het amsterdamsdagblad.nl De Fontein van Mark Manders met op de achtergrond het etalageraam van Betsy Palmer.
I.v.m. dyslexie kan ik een woord of de d en t verwisselen of missen. Laat het me horen als jij het wel ziet dan kan ik het aanpassen.
Blijf op de hoogte van mijn projecten door je emailadres hier in te vullen. Binnenkort een post over een nieuw kunstproject en een post over uitgebreide kastenwanden die ik met klanten ontwerp en bouw.